جراحی لب شکری در ایران: قیمت‌های مقرون به صرفه و جراحان باتجربه
عارضه لب شکری یک ناهنجاری مادرزادی است که به دلیل اختلال در تشکیل بافت‌های لب و کام در دوران جنینی، ایجاد می‌شود. این مشکل تأثیرات قابل‌توجهی بر روی تغذیه، گفتار و اعتماد به نفس فرد دارند. در ادامه به توضیح علل شکاف کام، پرداخته شده است.
یکی از علل اصلی ایجاد لب شکری، عوامل ژنتیکی و وراثتی است. اگر در خانواده فرد سابقه‌ای از ناهنجاری‌های مادرزادی وجود داشته باشد، احتمال بروز لب شکری در نسل‌های بعدی، افزایش می‌یابد. این عوامل به‌صورت ترکیبی از ژن‌ها و تغییرات کروموزومی بروز می‌کنند.
قرارگرفتن در معرض برخی عوامل محیطی در دوران بارداری، مانند مصرف الکل، سیگار یا داروهای خاص، خطر ایجاد لب شکری را افزایش می‌دهد. این عوامل بر روی رشد و توسعه جنین تأثیر می‌گذارد و منجر به اختلال در تشکیل بافت‌های لب و کام می‌شود.
کمبود برخی ویتامین‌ها و مواد مغذی در دوران بارداری، به‌ویژه اسیدفولیک، از علت لب شکری می‌باشد. اسیدفولیک به‌عنوان یک ماده مغذی کلیدی در تشکیل صحیح لوله عصبی و بافت‌های جنینی، عمل می‌کند. عدم دریافت کافی این ماده خطر ناهنجاری‌های مادرزادی را افزایش می‌دهد.
برخی عفونت‌ها مانند سرخک و سیاه‌سرفه در دوران بارداری به ناهنجاری‌های جنینی، از جمله لب شکری، منجر می شوند. این عفونت‌ها بر روی رشد جنین تأثیر منفی گذاشته و فرآیندهای طبیعی تشکیل بافت را مختل می‌کنند. در نتیجه، پیشگیری از عفونت‌های دوران بارداری، بسیار حیاتی است.
تغییرات هورمونی در دوران بارداری نیز بر روی رشد جنین تأثیر می‌گذارد و به بروز لب شکری منجر می‌شود. اختلالات هورمونی بر روی تشکیل بافت‌های لب و کام تأثیر می‌گذارند و موجب بروز ناهنجاری‌های مادرزادی می‌شوند؛ بنابراین، کنترل و مدیریت هورمون‌ها در دوران بارداری، اهمیت دارد.
شکاف کام پیامدهای متعددی بر روی سلامت جسمی و روانی فرد دارد. یکی از اصلی‌ترین عوارض آن، مشکلات تغذیه‌ای است که به دلیل شکاف لب و کام در نوزادان و کودکان، ایجاد می‌شود. در ادامه به پیامدهای لب شکری، خواهیم پرداخت.
اختلال در تکلم یکی از عوارض رایج لب شکری است که به دلیل نقص در ساختارهای دهان و کام، ایجاد می‌شود. این ناهنجاری منجر به تولید صداهای نادرست و دشواری در بیان کلمات می‌شود که در نهایت تأثیر منفی بر مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی فرد خواهد گذاشت.
نوزادان مبتلا به لب شکری در برخی موارد در مکیدن و بلع غذا دچار مشکل می‌شوند که می‌تواند به سوءتغذیه و عدم رشد مناسب، منجر گردد. این مشکلات تغذیه‌ای نه‌تنها بر سلامت جسمی فرد تأثیر می‌گذارد، بلکه باعث ایجاد استرس و نگرانی در والدین نیز می‌شود.
افراد مبتلا به لب شکری به دلیل ظاهر خود دچار احساس عدم اعتمادبه‌نفس و مشکلات روانی می‌گردند. این احساسات منجر به اضطراب، افسردگی و انزوا اجتماعی می‌شوند که بر کیفیت زندگی آن‌ها تأثیر منفی می‌گذارد.
شکاف لب تأثیرات منفی بر روابط اجتماعی فرد دارد، چون ممکن است افراد مبتلا به دلیل ظاهر خود از تعاملات اجتماعی، دوری کنند. این دوری از اجتماع به‌تنهایی و احساس طرد اجتماعی منجر می‌شود که بر رشد اجتماعی و روانی فرد تأثیرگذار است.
درمان لب شکری یک فرآیند چندمرحله‌ای است که هدف آن اصلاح ناهنجاری‌های ناشی از شکاف لب و کام و بهبود کیفیت زندگی فرد است. این درمان شامل روش‌های جراحی و غیرجراحی است که به‌تدریج انجام می‌شود و به بهبود عملکرد تغذیه، گفتار و زیبایی ظاهری، کمک می‌کند.
در این مرحله، متخصصان پزشکی وضعیت کودک را بررسی کرده و نوع و شدت لب شکری و شکاف کام را تعیین می‌نمایند. این ارزیابی شامل معاینات فیزیکی و آزمایش‌های تصویربرداری می‌باشد. هدف از این مرحله، برنامه‌ریزی مناسب برای مراحل بعدی درمان است.
جراحی اولیه در سنین ۳ تا ۶ ماهگی انجام می‌شود و هدف آن بسته‌شدن شکاف لب است. این عمل به اصلاح شکل لب و بهبود قابلیت تغذیه نوزاد، کمک می‌کند. در برخی موارد، جراحی شکاف کام نیز در این مرحله انجام شود تا مشکلات تغذیه‌ای و گفتاری به حداقل برسد.
پس از جراحی، مراقبت‌های ویژه‌ای برای بهبود زخم و جلوگیری از عفونت لازم است. والدین باید به‌دقت دستورالعمل‌های پزشک را دنبال کنند و به علائم عوارض توجه داشته باشند. این مرحله برای اطمینان از بهبودی صحیح و کاهش خطر عوارض، بسیار مهم است.
در برخی موارد، جراحی‌های ترمیمی در سنین بالاتر برای بهبود شکل لب و کام انجام می‌شود. این جراحی‌ها در سنین ۴ تا ۶ سالگی یا در دوران نوجوانی انجام می‌شوند و به اصلاح نواقص ظاهری، کمک می‌کنند. هدف از این جراحی‌ها بهبود زیبایی و عملکرد گفتاری فرد است.
لب شکری به‌عنوان یک ناهنجاری مادرزادی، در بسیاری از موارد قابل‌پیشگیری نیست، ولی برخی اقدامات می‌توانند خطر بروز آن را کاهش دهند. از جمله این اقدامات، مصرف مناسب اسیدفولیک توسط مادران در دوران بارداری، اجتناب از مصرف الکل و سیگار و کنترل عفونت‌ها است.
بله، لب شکری در سونوگرافی دوران بارداری قابل‌تشخیص است، به‌ویژه در سونوگرافی‌های پیشرفته که در سه‌ماهه دوم و سوم بارداری، انجام می‌شوند. در این سونوگرافی‌ها، پزشک به‌دقت ساختارهای صورت و لب را بررسی کرده و هرگونه ناهنجاری مانند شکاف لب یا شکاف کام را شناسایی می‌نماید.
بهترین زمان برای درمان لب شکری در سنین ۳ تا ۶ ماهگی است، زمانی که جراحی اولیه برای بسته‌شدن شکاف لب انجام می‌شود. این زمان به دلیل رشد و توسعه نوزاد و همچنین بهبود عملکرد تغذیه‌ای و زیبایی ظاهری، بسیار مهم است. در موارد شکاف کام، جراحی در سنین ۹ تا ۱۲ ماهگی یا پس از آن انجام می‌شود تا به بهبود گفتار و عملکرد کام، کمک می‌کند.
شکاف لب به طور عمده بخش‌های مختلفی از دهان را درگیر می‌کند، از جمله لب فوقانی، ناحیه بین لب و بینی و همچنین به ناحیه کام نیز گسترش می‌یابد. در برخی موارد، به‌صورت یک شکاف کامل از لب تا بینی می‌باشد یا تنها بخشی از لب را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
